Brel / La valse a mille temps ©vertaling Roland de Smet

Brel / La valse a mille temps ©vertaling Roland de Smet / De wals der 1000 maten

Tijdens de eerste maat van de wals

Helemaal alleen, je glimlacht al

Tijdens de eerste maat van de wals, ben ik alleen, maar ik zie je

Parijs, dat de maat slaat

Parijs, dat ons gevoel leidt

Parijs, dat de maat slaat, fluistert zacht tegen mij

Een wals in driekwartsmaat

Die zich de tijd gunt

Die zich omwegen gunt in de richting van de liefde

Ooh, wat is het charmant

Een wals in vierkwartsmaat

Daarop is het moeilijk om te dansen

Maar nog steeds even charmant

Als een wals in driekwartsmaat

Een wals van twintig jaar

Schept nog meer verwarring

Maar is veel charmanter

Dan een wals in driekwartsmaat

Een wals van twintig jaar

Een wals van honderd maten

Een wals van honderd jaren

Een wals wordt gehoord op elk kruispunt in Parijs

Dat door liefde in lente wordt omgetoverd

Een wals van duizend maten

Een wals van duizend jaren

Een wals heeft de tijd genomen, om twintig jaar geduld te oefenen

Omdat jij twintig jaar bent

En ik twintig jaar ben

Alleen een wals van duizend maten

Biedt aan geliefden

Driehonderd drieëndertig maal de kans

Om een roman op te bouwen

Tijdens de tweede maat van de wals, zijn we samen en ben jij in mijn armen

Tijdens de tweede maat van de wals

Tellen we beiden de maten mee

Parijs, dat de maat slaat

Parijs, dat ons gevoel leidt

Parijs, dat de maat slaat, doet ons samen neuriën

Tijdens de derde maat van de wals

Walsen we ten slotte alle drie samen

Tijdens de derde maat van de wals

Ben jij er, is de liefde er, ben ik er

Parijs, dat de maat slaat

Parijs, dat ons gevoel leidt

Parijs, dat de maat slaat, viert eindelijk zijn vreugde

Nongkhai 11 09 2016 herzien 31 01 2017 ©Roland de Smet

Mémoire Rouge et Noire / Een expat droomt 30 01 2017 (2)

Vandaag is Jan Verroken 100 geworden. Zijn leven lang een invloedrijk politicus. Franstaligen zeiden: " c'est le duuvel qui parle". Vlaams nationalisten vonden hem vaak een lafaard. Hij streed voor meer zelfbeschikking, maar was altijd trouw aan "de instituties"...

Hoe dan ook veel besproken. Nu nog steeds 2000 volgers op Twitter.

Gevraagd naar het beeld dat hij heeft van Obama, dacht hij aan een onderpastoor. Ik vind dat zeer treffend omschreven. Uitzichtloos positief praten, maar ondertussen voortdurend toespelingen maken op ras en religie, als bronnen van energie en hoop. Maar wel fanatiek de Clintons steunen, die privé leven als tegenpolen van sociale rechtvaardigheid en solidariteit. 

Over Trump zei hij, dat hij zichzelf te graag ziet. Mooi raak, vind ik dit. Hij lijkt in ieder geval een koers te varen, zoals hij beloofd heeft te zullen doen. Je zou dus kunnen zeggen dat Amerika de leider heeft die het eigenlijk wil...althans voor nu.

Maar het allerbelangrijkste is toch, hoe Europa traagjes tracht te reageren op de grote sprong voorwaarts/achterwaarts aan de andere kant van het kanaal. Als Europese leiders machteloos blijven praten, zouden ineens miljoenen kiezers hun boosheid kunnen uiten...

Mémoire Rouge et Noire / Een expat droomt 30 01 2017 (1)

Het is 6 uur. Tijd voor de ochtend wandeling.

De honden stuiven het hek uit, naar de tempelpoort, die grenst aan het urnenveld. De betonnen palen van de ontvangsthal tekenen scherp af tegen de bleke hemel. Er zweeft een enorme brok mist over de Mekong, klaterend verlicht door het maanlicht.

Het lijkt alsof de volle maan een beetje meewarig sputtert.
"Gisteren zeiden jullie dat ik werd opgegeten door een kikvors, want zo noemen jullie mijn verduistering, maar zie, hier is mijn kracht over de rivier. Ik ben hoog verheven in Laos, kijk maar achterom, naar dat zwakke zonnetje in Thailand. Prettige dag toegewenst, ik kom vanavond terug in mijn volle glorie."

Ik moet aan Brel denken.

"In de ochtend is er zoveel mist in de havens

Als er meisjes zijn in de harten van de matrozen.

Er zijn zoveel wolken die hoog boven de einder reizen

Als er vogels vliegen door het zwerk."

Nongkhai 30 01 2017 ©Roland de Smet

Mémoire Rouge et Noire / Een expat droomt 13 12 2016

Een monnik die in een vorig leven arbeider was in een wijngaard in de buurt van Nice, nodigt mij geregeld uit voor de thee. Er zijn te weinig Franssprekende bezoekers in de tempel. Op tweede kerstdag heeft hij de belofte aan zijn moeder volbracht, treedt na 1 jaar uit en keert terug naar zijn zuid Franse leven met een nieuw Trijntje en een jong Wijntje. Gisteren kwam de Nobelprijs ter sprake. Hoe vindt je dat nou, dat een zekere "Bobby Dyloni", een Toscaanse wijnboer, die vroeger met zijn gitaar op alle New Yorkse straathoeken stond te zingen, de hoogste onderscheiding krijgt, vroeg hij mij met een lichtjes opgetrokken rechter mondhoek. Ik antwoordde met een knipoog dat hij zeker in aanmerking kwam voor de prijs van "Le nouveau riche est arrivé". Maar wat doen we met Brel glimlachte hij. Ik weet niets van dit alles, kaatste ik terug, maar ik weet wel...als Brel de passie preekt, wijnboer pas op jouw dochter.

Nongkhai 13 12 2016
©Roland de Smet

Lester Young - Roy Eldridge - Laughin' to Keep from Cryin'

My Sunday 29 01 2017 choice along the Mekong

Lentefeest in het Muinkpark te Gent door Catherine Boone

Mooie video!

Brel / Je ne sais pas / ©vertaling Roland de Smet

Brel / Je ne sais pas / mijn vertaling

Ik weet niet waarom de regen zijn oude gewaden afschudt

door donkere wolken te verdrijven

om neer te strijken in ons landschap

Ik weet niet waarom de wind

zich tijdens heldere ochtenden vermaakt

door de lach van de kinderen-de beiaard van de winter- rond te strooien

Ik weet niets van dit alles

Ik weet wel dat ik nog steeds van je hou

Ik weet niet waarom de route

die me-van populier naar populier-naar de stad leidt

de muffe geur van afval draagt

Ik weet niets van dit alles

Maar ik weet wel dat ik nog steeds van je hou

Ik weet niet waarom deze straten

zich voor me openen

de ene na de andere

onaangeroerd en koud, kil en naakt

Niets anders dan mijn voetstappen, helemaal geen maan

Ik weet niet waarom de nacht

die me bespeelt als een gitaar

me gedwongen heeft om hier

voor dit station te lopen janken

Ik weet niets van dit alles

Maar ik weet wel dat ik nog steeds van je hou

Ik weet niet om welk uur

de droeve trein naar Amsterdam vertrekt

waarin een koppel reist

waarvan jij de vrouwelijke helft bent

Na het vertrek uit Amsterdam weet ik niet

naar welke haven dit grote schip zal varen

dat mijn hart en mijn lijf breekt

onze liefde en mijn toekomst

Ik weet niets van dit alles

Maar ik weet wel dat ik nog steeds van je hou

Nongkhai 13 01 2016 ©RdSvertaald door tGENTeneeRke@gmail.com