Mémoire Rouge et Noire / Een expat droomt 30 01 2017 (2)

Vandaag is Jan Verroken 100 geworden. Zijn leven lang een invloedrijk politicus. Franstaligen zeiden: " c'est le duuvel qui parle". Vlaams nationalisten vonden hem vaak een lafaard. Hij streed voor meer zelfbeschikking, maar was altijd trouw aan "de instituties"...

Hoe dan ook veel besproken. Nu nog steeds 2000 volgers op Twitter.

Gevraagd naar het beeld dat hij heeft van Obama, dacht hij aan een onderpastoor. Ik vind dat zeer treffend omschreven. Uitzichtloos positief praten, maar ondertussen voortdurend toespelingen maken op ras en religie, als bronnen van energie en hoop. Maar wel fanatiek de Clintons steunen, die privé leven als tegenpolen van sociale rechtvaardigheid en solidariteit. 

Over Trump zei hij, dat hij zichzelf te graag ziet. Mooi raak, vind ik dit. Hij lijkt in ieder geval een koers te varen, zoals hij beloofd heeft te zullen doen. Je zou dus kunnen zeggen dat Amerika de leider heeft die het eigenlijk wil...althans voor nu.

Maar het allerbelangrijkste is toch, hoe Europa traagjes tracht te reageren op de grote sprong voorwaarts/achterwaarts aan de andere kant van het kanaal. Als Europese leiders machteloos blijven praten, zouden ineens miljoenen kiezers hun boosheid kunnen uiten...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten