Jacques Brel / Le Prochain Amour 1969

Le Prochain Amour 

Het is 21 juni 2000.
In een Gentse tuin gloeien enorme punten paella tussen flessen Trappist Oostmalle. Mijn zus is 53 geworden temidden van blije mensen, bloemen en kadootjes. De piano wervelt door de woonkamerramen over de gasten. De gesprekken zweven tussen leven en geven. Er is ook een moment van terugkijken: ons vader is maar 50 geworden, gesloopt door de aasgier van een baas. Daarna meer vertelsels over vreemde en verre belevenissen en over zonsondergangen tussen dood en wederopstanding.
In mijn Seatje tuf ik terug naar mijn Amsterdams appartementje, want over 12 uren moet ik weer aan de bak. Tradietiegetrouw verzacht ik het afscheid van mijn geboortestad met Brel als muzikaal gezel. In de tunnel onder de Schelde zweer ik-met de voorruit als getuige-nog vijf jaren en geen dag langer werken, want ik moet iets nieuws, zelfs als het gedoemd is om na 5 jaar te verdampen!

Het is 21 juni 2005
Ik zit op een kruk naast mijn pasgebouwde huis in Thailand: ik ben 61, een paar dromen armer en een banklening rijker. Geen verf, geen bloemen, geen paella, geen bezoek, geen piano, geen trappist maar op het erf een rest stenen, een hoop zand en de grijnzende betonmolen. Ik mompel tevreden...die eed achter het stuur heb ik gestand gedaan: geen dag te veel gewerkt. Het huis en het erf mogen dan wel kaal zijn, maar het geheim van mijn geluk hangt aan het hoofdeinde van mijn bed: het enkeltje naar Bangkok.

Het is 21 juni 2010.
De tuin gloeit weldadig in de tropenzon. De vissen dansen in de vijver tegenover het terras. Het regenseizoen doet de bloemen uit hun voegen barsten. De honden komen aangestormd uit de tempelpoort en doen -op weg naar het voer- de mango's zwieren aan hun zware lage takken. In de nadagen van de verkiezingen-via de ambassade- kijk ik via de schotel bij de bananenbomen naar tv5 monde. Ik monkel als een gepensioneerde Vlaamse Leeuw: ik heb gestemd op de winnaar. Vertelsels aan mijn rode ronde tafel. De gasten proosten op Bart de Wever met het op 1 na beste bier, het BeerLao uit Vientiane. In mijn derde vaderland mag ik 10 jaar terugkijken, het is inderdaad mijn nieuwe liefde en die is nog niet verdampt!

Le Prochain Amour uit Brels vijfde album 1961
Nong Khai 25 09 2011 RdS